De belevenissen van het Dynamic Duo van MSB. Tijd voor Nessie en Morgan!
Vanessa schrijft:
“Mamma?”
“Ja?” Terwijl ik Morgan aankijk en zij het kinderkarretje bij de supermarkt vragend inkijkt pakt ze de verpakking van de rundervinken die ik er zojuist ingelegd heb, eruit.
“Waarom staat er een plaatje van een cow op?”
“Omdat het rundvlees is. Dus een koe.”
“Is dit dode koe?!
”Ja.. vlees is van dieren en dit is van een koe.”
“Leg maar terug mamma. Ik wil geen cows eten hoor! Hij is dood!”
Vol verbazing kijk ik haar aan. “Oh…. Dus we eten geen koe meer?” Ondertussen staan onze mede-shoppers glimlachend toe te kijken.
“Nee mam… Pak maar kip!” Wordt gevolgd door het gelach van het publiek en Morgan loopt schouderophalend weg.
Om een confrontatie midden in de supermarkt en om het voor mezelf wat makkelijker te maken allemaal heb ik niets gezegd en heb ik gewoon de kipfilet uit het schap gehaald en in de wagen gelegd. Want ik weet dat wanneer Morgan zegt iets niet te gaan eten, ze dat dan ook niet doet. Dat gesprek over kippen hebben we wel wanneer dat kwartje valt.
2 Weken geleden zijn we met “Oma Myrna” een dagje naar Sealife geweest. Sinds het kwartje “dat is een vis en vissticks zijn vissen!” is gevallen eet mevrouw ook geen vissticks meer. Was te verwachten van een meid die haar klasgenootje van een muurtje heeft geduwd omdat hij op een spin was gaan staan. “You killed my friend!!!” klonk het over het hele schoolplein.
Pashokjes Yoga
Onderweg naar huis zie ik dat de kledingzaak uitverkoop heeft. Dat komt mooi uit aangezien de dag ervoor de beugel in mijn favoriete Saph “KNAK” zei. “Even naar deze winkel Morgan, mamma moet even kijken voor een BH.” Bij binnenkomst onderhandeld mevrouw even met de eigenaresse over het binnen zetten van haar fiets. Want ja “anders gaan ze hem meenemen omdat hij is zoooo mooi”. Ze wint… Fiets naar binnen. Lichtelijk bezwaard wil ik met gebogen hoofd naar de achterzijde van de winkel lopen, waar de lingerie hangt. We hebben natuurlijk al de aandacht van iedereen in de winkel door de onderhandeling. Terwijl ik naar achter loop hoor ik Morgan tegen de aanwezige mensen zeggen “Mamma komt even hier voor een BHaat voor haar borstels”. Terwijl iedereen luidkeels aan het lachen is zoek ik even een diep gat om in weg te kruipen.
Met 2 stuks loop ik richting de kleedkamer terwijl Morgan duidelijk aanwezig is in de speelhoek. Op het moment dat ik met ontbloot bovenlichaam sta hoor ik ineens “wil het lukken? Heeft u hulp nodig?” en gaat het gordijn open. In shock kijk ik de verkoopster aan en ruk het gordijn weer dicht: “JA HOOR HET GAAT EN NEE… ik heb geen hulp nodig….” Denk ik….. Vlak daarna kwam ik erachter dat de BH die ik uit het rek gehaald had een redelijk ingewikkelde constructie was. Na meerdere pogingen dat ding aan te krijgen, die meer weg hadden van yoga oefeningen, heb ik het opgegeven en heb ik het maar teruggehangen. Het was vast een prachtig kledingstuk maar stel je voor dat je iedere ochtend 3 bandjes over iedere schouder kruisend over de rug om het aan de onderkant weer te kruisen en vast te zetten in het midden…. Je begrijpt het wel. Vast heel leuk wanneer je iemand wilt verleiden (al vraag ik me af hoe die persoon dat op een elegante manier gaat uitkrijgen) maar de enige “verleidingsactie” in mijn toekomst is mijn zwager vragen om op Morgan te passen op zaterdag. En geloof me, dat doe ik niet in mijn “BHaat”. Denk dat hij dan nooit meer oppast… In zijn geval kan je hem beter verleiden met eten…
Ik begrijp sowieso al dat ingewikkelde gedoe met lingerie niet. Voor mij moet het comfortabel zijn. Mooi is leuk meegenomen maar mooi en oncomfortabel is een no-go. Loop je in een winkelcentrum of zit je op kantoor met een BH die irriteert of ondergoed wat naar plekken kruipt waar het niet hoort. Is toch niet prettig? En dan zit het ook nog onder je kleding. Dus niemand ziet waar je het jezelf nou moeilijk voor maakt. Dus ja… ik ben die persoon die zelden een set draagt. Ben van het praktische denk ik… Sterker nog… ik weet niet eens of ik wel een setje bezit. Want eigenlijk draag ik het liefst boxers. Wel vrouwenboxers. Maar het blijven boxers. Heerlijk. Om nog maar niet over sokken te beginnen want het komt zelden voor dat ik 2 dezelfde sokken draag….. Over het algemeen loop ik er wel verzorgd bij hoor….
Het kwartje
1 BH rijker en ondergoed voor mijn bijna-vegetarische-oogappeltje, loop ik door de vrieskou naar huis terwijl het appeltje voor me uit fietst. Enige ondergoed waar ik nu aan kan denken is thermo-ondergoed.
Onderweg komen we langs het mooie huis met de grote tuin waar een gedeelte is afgezet voor dieren. Eigenlijk een soort mini kinderboerderij. Ze stopt en kijkt, samen kijken we naar de dieren die vrolijk rondlopen. “Ze spelen samen in de sneeuw!” Leuk om te zien hoe vrolijk ze wordt van dit soort dingen. We zeggen de diertjes al snel gedag aangezien deze mamma niet zo goed tegen de kou kan. “Daag geitjes, schaapje, chickies en donkey!” En weer fietst ze voor me uit.
Alsof ze remt voor overstekend wild trapt ze naar achter, springt van haar fiets en kijkt me aan:
“Mommy!!! Chickies zijn kippen!!! DAT IS KIP!!”
